W przejmowaniu majątku kościelnego 4.02.1866 roku wzięli udział:
Patron kościoła – Stanisław Bronisz,
Dozór kościelny – Wincenty Owczarzak i Stanisław Tomczak (gospodarze z Bieganowa).
Kościół posiada dwa srebrne kielichy, 14 lichtarzy cynowych, 2 ampułki cynowe, 2 latarnie ze szkłem kolorowym, brak miedzianego kociołka do święconej wody, który skradziony został przed dziewięcioma laty, jest 12 zacheuszków żelaznych, nożyczki do wycinania opłatków zepsuły się i zaginęły.
Z bielizny kościelnej jest:
- 20 obrusów, 11 komży księżych, 8 alb, 10 ręczników do ołtarzy, 12 korporałów i 12 puryfikaterzy.
W stosunku do stanu, gdy parafię obejmował x. Nerlich, ubył czarny ornat i przybył jeden biały wyszywany po x. Nerlichu.
Poduszek pod mszał liczy kościół 10, 1 proporzec i 3 chorągwie na zielonym i 2 na niebieskim tle, 2 baldachimy (nowy i stary), jeden w kształcie parasola. Firanki z ołtarzy zużyto na reperację ornatów – z 9 pozostały 4. Sukien gradusów jest razem 5. Ostatnio sprawiono nowy katafalk, którego kościół wcale nie posiadał.
Grunty proboszczowskie położone w Bieganowie dzierżawi Wincenty Owczarzak – płaci roczną dzierżawę 240 tal. i 100 wiertli kartofli, ogrody pozostały przy plebanii.
Inwentarz gruntowy żywy sprzedano za 150 tal., za które zakupiono trzy listy zastawne o wartości 100 talarów, 25 i 25 talarów. Listy przechowuje x. Kochler jako kommendarz substytuowany na beneficjum w Bieganowie.
Kasa kościelna znajduje się w rękach W. Owczarzaka, prowizora i rendanta.
Do 4.02.1866 okazał się jej stan następujący:
Dochód: 9 talarów, 2 srebrne grosze, 6 fenigów
Rozchód: 8 talarów, 16 srebrnych groszy, 6 fenigów
Zatem pozostaje: 0 talarów 16 srebrnych groszy 0 fenigów
Wyraźnie: szesnaście srebrników
Budynki proboszczowskie z winy x. Nerlicha nie zostały uszkodzone.
Są pewne zastrzeżenia, co do postępowanie x. Nerlicha:
a) nie wpłacił przepisanej części do kasy kościelnej za rok 1865 z legatu Wiktorii Bronisz i Barbary Bieganowskiej (razem 3 talary),
b) samowolnie zniósł płot odgradzający sad proboszczowski od strony drogi sokolnickiej i kościelnej wartości 150 talarów,
c) gospodyni Tomaszewska, generalna sukcesorka spuściła wodę ze stawu i wybrała ryby ze stawu z uszkodzeniem zarybia.
Dozór kościelny żąda odszkodowania w wysokości 10 talarów.
Z małżeństwem Owczarzaków (Wincenty i Franciszka) zawarto nowy kontrakt dzierżawny, poprzedni x. Nerlich zawarł z nimi 3 kwietnia 1859 roku na lat 6, wyszedł on w 1865 roku. Nowy został zawarty przez x. Kochlera 17.02.1866 na rok, obowiązywać ma od 01.07.1866 do 01.07.1867.
Puszczono w dzierżawę 162 morgi i 52 pręty. Dzierżawca w gotówce zapłaci 260 talarów w naturaliach ok. 90 talarów.
(Podpisy stron)
Źródło: Archiwum Archidiecezjalne w Poznaniu, Akta ogólne kościołów parafialnych, filialnych i kaplic, KA II 005/01, Bieganowo 1793-1866.